Νικητές Εμείς δεν ήμασταν ποτέ οι νικητές εμείς ήμασταν πάντα οι νικημένοι Εμείς δεν ήμασταν ποτέ οι κυνηγοί εμείς ήμασταν οι κυνηγημένοι Κι όμως ζήσαμε κι αγαπήσαμε και δεν παραδώσαμε ποτέ μα ποτέ μας τα όπλα Την ιστορία τη γράφουν νικητές εμείς ήμασταν παραγκωνισμένοι Ήμασταν δούλοι, γυναίκες και φτωχοί ήμασταν οι ομοφυλόφιλοι κι οι ξένοι Κι αν λέτε τα πράγματα αλλάξανε σκεφτείτε πόσο πρέπει τα πράγματα να αλλάξουν ακόμα Εμείς δεν ήμασταν οι φυσιολογικοί εμείς ήμασταν οι διαταραγμένοι Εμείς δεν ήμασταν ποτέ οι λογικοί ήμασταν οι τρελοί κι αλλοπαρμένοι Μα εμείς γεννάμε τα χρώματα το διαμάντι της τρέλας μας πρίσμα να διαθλάται ο ήλιος Ο πόλεμος μαίνεται κι όποιος αμέτοχος νιώθει συνένοχος των νικητών Στα πεδία των μαχών τη ζωή του να αξίζει κερδίζει αυτός που αντιστέκεται Εμείς δεν ήμασταν ποτέ οι νικητές εμείς ήμασταν πάντα οι νικημένοι Μα έχουμε μέσα μας φωτιά που σπαρταράει μα έχουμε μέσα μας φωτιά που μας ζεσταίνει Κι έτσι μένουμε νέοι κι όμορφοι κι όσο ζούμε, παλεύουμε, αγαπάμε, τραγουδάμε νικάμε --English translation-- Victors We never were the victors we were always the defeated We never were the hunters we were the hunted And yet we lived and we loved and never but never did we surrender our weapons History is written by the victors we were marginalized We were slaves, women and poor we were the homosexuals and the strangers And if you say things have changed think, how much more things need to change We never were the normal ones we were the disturbed We never were the rational ones we were the lunatics and moonstruck But we give birth to the colors our diamond of craziness a prism for the sun to diffract The war is raging and whoever uninvolved feels an accomplice of the victors In the fields of battle gains to deserve his life he who fights back We never were the victors we were always the defeated But we have inside of us fire that is writhing but we have inside of us fire that keeps us warm And thus we stay young and beautiful and while we are living, fighting, loving, singing we are winning

Κοινές Αγωνίες Περπατήσαμε σ' ανήλιαγες στοές και ξηλωμένες πλατείες σαν παιδιά, σαν χαμένοι, σαν περαστικοί, σαν ζευγάρι σαν τουρίστες, σαν ξένοι, σαν αγωνιστές, σαν αλήτες υπηρετώντας τις κοινές μας αγωνίες Πιο πολύ κι απ' τις νίκες, πιο πολύ κι απ' τις ήττες Πιο πολύ απ' τους σταθμούς, πιο πολύ απ' τις πορείες Πιο πολύ απ' τις ανάγκες κι απ' τις επιθυμίες ό,τι μας δένει είν' οι κοινές μας αγωνίες Εσύ αναζητάς την αλήθεια κι εγώ επιβεβαίωση κι ακόμα να βρούμε δικαίωση να μας αρκέσει Δεν ξέρω αν όταν μιλάμε παίρνουμε ό,τι χρειαζόμαστε μα σίγουρα παίρνουμε κάτι που μας αρέσει Πιο πολύ απ' τις χαρές, πιο πολύ κι απ' τις λύπες Πιο πολύ απ' τις συμβάσεις, πιο πολύ απ' τις ανίες Πιο πολύ κι απ' τους Floyd, πιο πολύ κι απ' τις Τρύπες ό,τι μας δένει είν' οι κοινές μας αγωνίες --English translation-- Common Anxiousnesses We walked in sunless gallerias and unraveled squares like children, like lost, like passers-by, like a couple like tourists, like foreigners, like fighters, like punks serving our common anxiousnesses More than the victories, more than the defeats More than the stations more than the demonstrations More than the needs and the desires what binds us is our common anxieties You are seeking the truth and I confirmation and we have yet to find vindication to suffice for us I don't know if when we talk we get what we need but surely we get something that we like More than the joys more than the sorrows More than the conventions more than the ennuis More than Floyd more than Trypes what bind us is our common anxieties

Τα Blues Του Παλιάτσου Βγήκα μεσάνυχτα στο δρόμο να βρω σπασμένα γυαλιά να σου φτιάξω κολιέ Βγήκα μεσάνυχτα στο δρόμο να βρω σπασμένα γυαλιά να σου φτιάξω κουπλέ Έβγαλα το πουκάμισό μου να σου φέρω την άνοιξη Είπα να πάρω τον Ήλιο στους ώμους τα μαλλιά μου καήκαν Είπα να πάρω την καρδιά σου στα χέρια μα γλιστρούσε απ’ το αίμα Έπιασα μες στα δάχτυλά μου αυτό το τραγούδι Κλείσαν τα μπράτσα μου γύρω σου κι ήσουν στην αγκαλιά μου Κι ήσουν στην αγκαλιά μου ένα πούπουλο κύκνου Ένα πούπουλο κύκνου καρφωμένο στο χέρι μου --English translation--- Paggliaccio's Blues I got on the road on midnight to find broken glasses to make you a necklace I got on the road on midnight to find broken glasses to make you a verse I took οff my shirt to bring you the spring I thought I 'd take the Sun on my shoulders my hair got burned I thought I 'd take your heart on my hands but it was slipping from the blood I held between my fingers this song My arms closed around you and you were in my arms And you were in my arms a swan's feather A swan's feather nailed to my hand

Subterranean Forces Κάτω απ’ τα πόδια βαθιά σε σπηλιές που φυτρώνει χαλαζίας κι αμέθυστος ζουν οι μητέρες του κόσμου Το δέρμα τους καστανό σαν κόκκινη άργιλος και τα μάτια τους καφέ σαν κακάο Κολυμπάνε γυμνές στη φωτιά κι ούτε βλεφαρίδα δεν καίνε μόνο κρατιούνται αιώνιες και νέες Στο κέντρο της Γης σε μια κόγχη στολισμένη με ιώδεις κρυστάλλους λούζεται η Τίνα στο μάγμα --English translation-- Subterranean Forces Deep under our feet in cavern where quartz and amethyst grow there live the mothers of the world Their skin is maroon like red clay and their eyes brown like cocoa They swim naked in the fire and they don't even burn an eyebrow they only stay eternal and young At the center of the Earth in a socket embellished with violet crystals Tina is bathing in magma

Τα Δυσκολότερα Νούμερα Μην πας απόψε στο τσίρκο Δεν έχει κάτι να δεις Τα δυσκολότερα νούμερα θα τα εκτελέσουμε εμείς Μην πας να δεις ακροβάτες στην κόκκινη τη σκηνή Όλη μου τη ζωή περπατάω πάνω σ’ ένα τεντωμένο σκοινί Μην πας να δεις να λυγίζουν ράγες με χέρια γυμνά Μπροστά σου απόψε θα σπάσει κάθε αλυσίδα που μας δένει βαριά Μην πας για να σε μαγέψουν οι ταχυδακτυλουργοί Θα βάλω σ' ένα κουτί τις σιγουριές σου κι όταν τ' ανοίξω δεν θα είναι πια εκεί Μην πας να δεις να φτύνουν φλόγες Να καταπίνουν σπαθιά Τα λόγια μου είναι μαχαίρια Τα λόγια μου είναι φωτιά Μα αν πας να δεις τους παλιάτσους μάθε πως ό,τι έχω φτιάξει ό,τι γκροτέσκο, ό,τι αστείο, ό,τι ωραίο αυτοί μου το ‘χουν διδάξει Μην πας απόψε στο τσίρκο Δεν έχει κάτι να δεις Τα δυσκολότερα νούμερα θα τα εκτελέσουμε εμείς --English translation-- The Hardest Numbers Don't go to the circus tonight There's nothing for you to see The hardest numbers - we will perform them Don't go to see the acrobats at the red tent All my life I 've been walking on a tight rope Don't go to see them bending rails with bare hands Before your eyes tonight will be broken every heavy chain that binds us Don't go to be enchanted by the magicians I'll put all your certainties in a box and when I open it they will no longer be there Don't go to see them spiting fire swallowing swords My words are knives My words are fire But if you go to see the paggliaccι know that whatever I've made Whatever grotesque, whatever funny, whatever beautiful it's them that they have taught it to me Don't go to the circus tonight There 's nothing for you to see The hardest numbers - we will perform them

Φράχτες Τότε θ’ ανοίξει το στερέωμα και θα χυθεί ο γαλαξίας στις άδειες μας κούπες να πιούμε Θα σκάψουμε μέσα μας να βρούμε ό,τι πετράδι κρύβουμε να το στολιστούμε Θα υπάρξει ο χώρος για κάθε διαστροφή και κάθε ευτυχία Θα ανήκουν όλα σε μας και στον καθένα μας τίποτα Τότε δεν θα φοβόμαστε ούτε θα κυνηγάμε ο ένας τον άλλον Θα είμαστε ελεύθεροι να κινηθούμε σε κάθε διεύθυνση Μα ως τότε θα πηδάμε πάνω από φράχτες --english translation--- Fences Then the skies shall open and the milky way shall be poured in our empty cups for us to drink We shall dig inside ourselves to find whatever gems we’re hiding to wear them There shall be space for every perversion and every joy All shall belong to us and to each one of us nothing Then we shall not be afraid of nor hunting down one another We shall be free to move in any direction But until then we will be jumping over fences

Το Γραφείο Του André Breton Τους τοίχους του δωματίου μου στολίζουν μάσκες Τους μιλάω και μ' ακούνε Μου μιλάνε Και τις ακούω Έτσι καθόλου δεν ξαφνιάζομαι Όταν, κάποιες φορές, βλέπω μέσα στις κόγχες τους μάτια να με κοιτάζουν --english translation-- The Office Of André Breton The walls of my room adorn masks I talk to them and they listen They talk to me And I listen So I’m not the least surprised When, sometimes, I see in their eye sockets eyes looking at me

Σιδερένιο Άλογο Κι άμα κέρδισα κάτι είναι να αρέσω σε μένα Δεν θα κλάψω για κανέναν σπασμένο καθρέφτη Τη μορφή μου στο τζάμι χαράζουν φωτάκια Καβάλα σ’ ένα τρένο να ιππεύω τη νύχτα Ο δρόμος που πήρες τη μέρα που είπες: θα φύγω άμα θα θες να γυρίσεις μπορεί να μοιάζει γκρεμός Τα ψαλίδια γυρνάνε - η ζωή αλλάζει γραμμές Τα κορμιά σαν βαγόνια κι η αγάπη σταθμός Είναι κρύος ο αγέρας για όσους πηγαίνουνε μόνοι Τα μανίκια στα μπράτσα, έχεις τα χέρια γυμνά Η φωτιά που σε καίει, η φωτιά που σε τρώει Η φωτιά που σε κάνει ν’ ανάβεις φωτιά Ένα αυτί Ινδιάνου στην κρύα ράγα θα ξέρει Ανοίγει ένα μάτι κι ο γκιώνης βγάζει φωνή Ο αχός, ως να στάξει δροσιάς σταγόνα στο χώμα ήρθε, πέρασε, πάει· μια αστραπή η ζωή Δίχως σκοπό στον εαυτό σου και προορισμό να δηλώσεις παρά μονάχα την ευχή μιας φωνής να ακουστεί Κάθε βράδυ που πέφτει πάλι η ίδια ιστορία ο αγώνας σε λέξεις να βρούμε τροφή Κι είναι μόνο αυτή η επίμονη φλόγα που μένει να σε κεντράει να κινήσεις και πάλι σαν την ελπίδα μιας όασης λίγα μίλια άμμου πιο πέρα σαν την ιδέα της Ιθάκης στου Οδυσσέα το κεφάλι Κι όχι πως αν ήταν δρόμος θα τον είχαμε βρει Μια παγωμένη ανάσα από καπνό και ανάγκη Είναι οι μακριές διαδρομές σαν τα μακριά τα μαλλιά Όσα φθαρμένα στιχάκια κρατάς στην τσέπη σου ρίχ’ τα Κι είναι μόνο αυτό το αστείρευτο ρεύμα που μένει να σε τραβάει μέσα απ’ το χοντρό τζάμι πέρα απ’ το είδωλό σου να δεις το σκοτεινό κόσμο Καβάλα σ’ ένα τραίνο να ιππεύω τη νύχτα --english translation-- English translation: Iron Horse And If I won something it is to appeal to myself I won’t cry for no broken mirror My figure on the glass is etched by small lights Astride a train riding in the night The road you took the day you said: I will go might look as a cliff when you will want to return The switches turn – life changes rails The bodies like railwagons and love a station The wind is cold for those who wander alone The sleeves up the arms, you have the hands naked The fire that burns you, the fire that eats you The fire that makes you light fire A Native American’s ear on the cold rail will know An eye opens and the scops owl lets a call The noise, until the dew drop drips to the ground came, went by, is gone; life is but a lighting Without a cause or destination to declare to yourself aside from only the wish of a voice to be heard Every night that falls the same story again the struggle to find nourishment in words And it is only this persistent flame that remains to prod you to set forth again like the hope of an oasis some miles of sand further like the idea of Ithaca in Ulysses’ head And not that if there was a road we would have found it A frozen breath of smoke and need The long trails are like the long hair Whatever worn out rhymes you keep in your pockets throw them down And it is only this inexhaustible current that remains to pull you through the thick glass beyond your reflection to see the dark world Astride a train riding the night

Απολογισμός Και τι αποκόμισα απ' τα χρόνια που κοντά σας χαράμισα; Τη βέβαιη γνώση πως ανήκω αλλού Κι αν δεν έχω πια πόδια αλλού να με πάνε θα παλέψω το αλλού μου να το φέρω εδώ Νομίζω κάποτε ήξερα για ποιο λόγο είμαι εδώ μα πια δεν θυμάμαι -Όχι δεν είχες ποτέ λόγο να είσαι εδώ απλά το ξέχασες Είναι στιγμές που τυχαίνει γύρω να κουβεντιάζουν κι εσύ να μη συμμετέχεις σε καμία κουβέντα Είναι στιγμές που τυχαίνει να νιώθεις μόνος μόνος ανάμεσα σε φίλους Είναι φορές που ξεχνάω γιατί έχω βγει στο μπαλκόνι Η ζωή μου φουσκώνει ρυθμικά τα μηνίγγια Έτσι όπως είμαι γαντζωμένος στα κάγκελα και κρατιέμαι να μην πηδήξω Δεν ξοφλάς με ώρες νεκρές τη μιζέρια μιας μέρας Δεν λυτρώνει πάντα η υπερβολή - κράτα τη για μια ανάγκη Ήταν ωραία ως εδώ μα παραπέρα δεν πάει Τέλειωσε την μπύρα σου και πάμε να φύγουμε Έμαθες να ζεις με αναβολές κι υποσχέσεις Με καρτούν να ναρκώνεις τα θηρία του μυαλού σου Παράτα όσα δεν έχουν να σου δώσουν πια τίποτα και πιάσε όσα ζητούν να σου πάρουν τα πάντα --English translation-- Toll/Hindsight And what did I reap from the years I wasted next to you? The definite knowledge that I belong elsewhere And if I no longer have legs to carry me elsewhere I will fight to bring my elsewhere here I think I once knew for what reason I’m here But I no longer remember - No you never had any reason to be here You just forgot it There are moments where it so happens that they are chatting around And you aren’t participating in any of the chats There are moments where it so happens that you feel alone Alone among friends There are times where I forget why I got out on the balcony Life is rhythmically pumping up my meninges As I am hooked on the rail And I'm holding back from jumping You don’t repay a day’s misery with dead hours Excess doesn’t always redeem, save it for a moment of need It was nice so far, but it doesn’t go any further Finish up your beer and let’s get going You learned to live with postponements and promises To drug the beasts of your mind with cartoons Abandon all the things that have nothing to give you any more And grasp those that ask to take everything from you

Στολή Χρειάζομαι χέρια για να δουλεύω Χρειάζομαι χέρια για να σε χαϊδεύω Κι αν δεν είχα χέρια, ξανά θα μπορούσα, όπως λέει κι ο Cohen, με το μυαλό μου να σ' άγγιζα, αφού θα σ' αγαπούσα Χρειάζομαι στόμα για να τρώω, να πίνω, να τραγουδάω, να φωνάζω, να σε φιλάω Χρειάζομαι αγάπη, έχω ανάγκη φροντίδα Χρειάζομαι μάνα κι όχι τόσο πατρίδα Κι ίσως να 'ρθει μια μέρα που δεν θα 'χουν οι άνθρωποι ανάγκη μητέρα, όμως τώρα θα μου 'λειπε, αν δεν την είχα Χρειάζομαι μυαλό να κινεί το κορμί μου κι αν δεν μπορεί το μυαλό, να τραβάει το κορμί κι όπου δεν φτάνει το κορμί, να φτάνει αυτό Χρειάζομαι μυαλό για να σκέφτομαι Χρειάζομαι μυαλό να ονειρεύομαι Χρειάζομαι ρούχα για ν' αντέχω το κρύο κι όχι για να κρύβω το σώμα, μα γυμνό θα με βλέπει εκείνος που θέλω και θέλει Χρειάζομαι να μοιράζομαι εμπειρίες και γνώσεις Χρειάζομαι νερό για να υπάρχω Χρειάζομαι αέρα Χρειάζομαι άλλους ανθρώπους Δεν χρειάζομαι στολή για να υπάρχω --English translation-- Uniform I need hands to work I need hands to caress you And if I didn't have hands, I still could be able, as Cohen says, to touch you with my mind, for I would love you I need a mouth to eat, to drink, to sing, to shout, to kiss you I need love, I need care I need a mother and not so much a homeland and there may come a day that people won't be in need of a mother but now I would miss her if I didn't have her I need a mind to move my body and if the mind is unable, the body to pull and where the body can't reach, it to reach I need a mind to think, I need a mind to dream I need clothes to bear the cold and not to hide my body but I will be seen naked by him that I want to and that he wants to I need to share experiences and knowledge I need water to exist, I need air, I need other people I don't need a uniform to exist

Τα Τραγούδια Της Νύχτας Απόψε δεν θα βγω πουθενά όσο κι αν περπατήσω Τα στενά έχουν κουβαριαστεί κι όλα μου μοιάζουνε ίδια Γιατί οι δρόμοι ξυπνούν και γλιστράνε στους χάρτες σαν φίδια σαν η νύχτα ζητάει τα τραγούδια της πίσω Τα ηνία των φρένων μου πρέπει ως την αυγή να κρατήσω Βασιλεύει πηχτό το σκοτάδι και το χάραμα είν' ακόμα μακριά Γιατί τρίζουν οι ώρες σε γρανάζια γεμάτα σκουριά σαν η νύχτα ζητάει τα τραγούδια της πίσω Τα παιδιά μου πως δεν είναι δικά της πώς τη νύχτα να πείσω Σ' ό,τι στο κάστρο της μέσα γεννήθηκε τρέφει αξιώσεις Και δεν είναι αγκαλιά γυναικεία να κρυφτείς να γλιτώσεις σαν η νύχτα ζητάει τα τραγούδια της πίσω --English translation-- The Songs Of The Night Tonight, I won't get anyplace no matter how much I walk The alleys have curled up and they all look the same to me Cause the streets wake up and slide on the maps like snakes when the Night is asking for her songs back My mind's reins I must hold until dawn Thick darkness reigns and sunrise is still away For the hours are creaking in clocks full of rust when the Night is asking for her songs back My children - how can I convince the Night, they are not hers On everything born inside her castle she lays claim to And there is no woman's embrace for you to hide into when the Night is asking for her songs back